امروزه در متون علمی حوزه یادگیری خودتنظیمی از انگیزش همواره به عنوان یکی از مهمترین مؤلفه های یادگیری نام برده می شود. در عین حال فقدان انگیزش مشکل شایعی است که فراگیران در تمام مقاطع سنی تجربه می کنند زیرا یادگیری یک فرایند پر زحمت است و تکالیف دانشگاهی نیز مملو از موانعی هستند که در حفظ سطح تطبیقی انگیزش موفقیت دانشجویان تداخل ایجاد می کنند. در چنین فضایی از فراگیر انتظار می رود تمرکز خود را بر روی دروس یا تکالیفی که معمولاً خسته کننده، تکراری، دشوار یا حتی بی اهمیت هستند حفظ نمایند. در این میانه چالش های مربوط به انجام تکالیف در خارج از کلاس درس نیز می توانند حتی بغرنجتر باشند. با وجود چنین موانعی، توانایی فراگیران در اثرگذاری فعالانه بر انگیزش در راستای افزایش تلاش و پشتکار جهت انجام تکالیف درسی خود، یکی از مهمترین مؤلفه های یادگیری خودتنظیمی و موفقیت آنها قلمداد می شود. در این مرور نقلی به بررسی نتایج تنظیم انگیزش در مطالعات حوزه آموزش علوم پزشکی می پردازیم.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1400/7/17 | پذیرش: 1400/8/5 | انتشار: 1400/6/10