یکی از روشهای کم کردن خطاهای دانشجویان علوم پزشکی در بالین، ایجاد بستری مناسب و امن در محیط شبیهسازی شده است تا آنها بتوانند بدون داشتن عواقب جدی برای بیمار و خود، به توانمندی های موردنظر دست یابند. به علاوه از دیرباز، توجه ویژهای به آموزش عملی دانشجویان علوم پزشکی همراه با بالاتر بردن کیفیت آموزش شده است. ایجاد فضاهای آموزشی مجازی با کیفیت، از راهکارهای افزایش فرصت آموزش عملی و کاهش محدودیتهای آن میباشد. در این راستا، یکی از تکنولوژیهای جدید قابل استفاده که نتایج مثبتی در ارتقا توانمندی دانشجویان داشته است، آموزش از طریق سایبرکلینیک (کلینیک شبیهسازی شده مبتنی بر وب) و بیمار مجازی است. دانشگاه علوم پزشکی تهران نیز، در راستای حرکت به سوی مجازی سازی آموزش، اقدام به توسعه سامانه بیمار مجازی در بستر وب نموده است. در این بررسی مقالات مرتبط با سایبرکلینیک و بیمار مجازی مورد بررسی قرار گرفت و نکات و عناصر کلیدی سامانههای سایبرکلینیک استخراج شد. همچنین سامانههای سایبرکلینیک موجود در کشورهای مختلف به منظور ارتقای سامانهی موجود دانشگاه علوم پزشکی تهران از نظر ویژگیهای کاربری مورد بررسی قرار گرفت و امکانات انواع سامانهها از نظر شیوه تعامل با کاربر، تشخیص بیماری، نحوه ارائه گزارش کار و بازخورد ارزیابی شد. با توجه به نتایج حاصل از بررسی مقالات و سامانهها، پیشنهاداتی در جهت ارتقای سامانه موجود در دو بخش آموزشی و ارزشیابی و بازخورد ارائه شد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1401/2/7 | پذیرش: 1401/7/4 | انتشار: 1402/5/14